🥌 Obóz Dla Uzależnionych Od Komputera

zielonaola10. 75% te 25% jeszcze są dobre ludzie, którzy wiedzą że życie jest piękne, a nie świat internetowy. Są ludzie którzy cieszą się z każdej chwili, nie będą żałować w przyszłości że swoją połowę życia przeznaczyli na komputer. Teraz większość osób (ucznie) przychodzą ze szkoły od razu wsiadają na kompa.

Oferta dnia Filtrowanie Ocena Cena od: Obozy komputerowe dla dzieci i młodzieży, w trakcie których można rozszerzyć swoją wiedzę z zakresu obsługi komputerów. Na obozach komputerowych nauczymy się podstawowej obsługi popularnych pc-tów oraz dowiemy się o nich rzeczy, o których do tej pory nie mieliśmy pojęcia. Obozy z komputerem Bo na obozach komputerowych można nauczyć się dużo przydatnych rzeczy. poznasz na przykład tajniki programowania i tworzenia stron internetowych. nauczysz się jak korzystać z programów graficznych i wykorzystywać je do prostej obróbki zdjęć i filmów video. Obozy z komputerem to również nauka nowych technologii. Zobaczymy jak założyć bloga i jak go później prowadzić, żeby przyciągnąć jak największą liczbę użytkowników. Poznamy programy i techniki dzięki którym będziemy mogli szybko założyć swojego własnego vloga i publikować filmy w serwisie You Tube. Nie tylko komputery Jednak obozy komputerowe to nie tylko maszyny i programy. Elementy obozów z komputerem znajdziecie również na obozach dziennikarskich i fotograficznych, na które również serdecznie zapraszamy. Obozy komputerowe

Terapia i poradnictwo dla uzależnionych od Internetu Terapia może dać ogromne wsparcie w kontrolowaniu korzystania z Internetu. Poznawczo-behawioralna krok po kroku wskazuje sposoby powstrzymania zachowań kompulsywnych związanych z Internetem i pozwala zmienić swoje wyobrażenia dotyczące Internetu i korzystania z komputera.

Posted on lis 15, 2019 in Blog “Czasem dziecko ma łagodną reakcję, a czasem nie wie, co się z nim dzieje, jak się odnaleźć. Jest nerwowe, agresywne, nie chce rozmawiać albo w drugą stronę – krzyczy. Dlatego są psycholodzy, którzy tłumaczą im, co się z nimi dzieje. Z każdym rokiem jest coraz więcej chętnych, zaczynaliśmy od grup pięcioosobowych, teraz mamy 10-15 osób na turnusach” – opowiada Gabriela Piasecka-Pełka, psycholożka z Łodzi, która od trzech lat organizuje obozy odwykowe „Cyfrowy detoks” dla dzieci, które są uzależnione lub nadużywają telefonów. Pomysł powstał na podstawie obserwacji jej znajomych i ich dzieci, którzy nie rozstawali się z telefonami. Rodzice zgłaszają głównie piętnasto-, szesnastolatków. Najmłodszy uczestnik cyfrowego detoksu miał dwanaście lat. „Mój najmłodszy pacjent, który spełniał kryteria uzależnienia od gier komputerowych, miał siedem lat i grał w gry przeznaczone dla dorosłych” – mówi dr Aleksandra Lewandowska, ordynator oddziału psychiatrycznego dla dzieci w Szpitalu im. J. Babińskiego w Łodzi, do której z roku na rok zgłasza się coraz większa liczba dzieci z tzw. uzależnieniem behawioralnym, czyli od gier, internetu, telefonu. Według badań pt. „Nałogowe korzystanie z telefonów komórkowych” opublikowanych w 2017 r. przez fundację Dbam o Mój Z@sięg, w których wzięło udział prawie 30 tys. uczniów (od szóstej klasy do gimnazjum), ponad jedna trzecia badanej młodzieży nie wyobraża sobie codziennego życia bez smartfona. Na pytanie: „Czy jesteś osobą uzależnioną od telefonu komórkowego?” co piąty uczeń odpowiedział twierdząco. Z kolei z najnowszych badań EU Kids Online, czyli ogólnoeuropejskiego badania aktywności młodych w sieci (przeprowadzonego na reprezentatywnej grupie osób w wieku 9-17 lat w krajach UE), wynika, że im starsze dzieci, tym dłużej są online. Smoczek XXI w. Na obozie odwykowym podczas spotkań z psychologiem opowiadają, dlaczego tak często sięgają po telefon. „Po pierwsze znalazły relacje, których nie miały w życiu realnym. A nie znalazły ich w realu, bo zbyt mało wychodziły do dzieci. Nie wychodziły do dzieci, bo siedziały przy komputerze. Zamknięte koło” – wylicza Piasecka-Pełka. „Lęk przed samotnością, szukanie akceptacji. Ale uzależnienia nie powstają nagle, symptomy można wychwycić wcześniej” – dodaje dr Lewandowska. Ładują telefon wszędzie, gdzie się da, nie mogą go wyłączyć, odczuwają lęk, gdy zostawią go w domu, tracą poczucie czasu, jaki spędzają w telefonicznym świecie. Nie rozstają się z telefonem nawet nocą. Tak wpadają w fonoholizm. Z czasem przychodzą kłopoty ze snem (barwa światła emitowana przez ekran jest łudząco podobna do wschodzącego słońca), odżywianiem, koncentracją. W skrajnych przypadkach następuje kompletna utrata kontaktu z rzeczywistością, rezygnacja ze szkoły. „I agresja. Miałam pacjenta, który potrafił wziąć nóż, gdy kazano mu wyłączyć internet. Tylko szczęśliwe zrządzenie losu spowodowało, że nikomu nic się nie stało. Inny leczył się na otyłość. Okazało się, że kiedy zjadał posiłek, zawsze towarzyszyła mu jakaś bajka. Potem, gdy włączano telewizor, dziecko miało potrzebę jedzenia” – opowiada dr Lewandowska. Dlatego na obozie „Cyfrowy detoks” dzieci mają zaplanowany dzień od rana do wieczora. Najpierw poranna rozgrzewka, potem śniadanie i zajęcia. Gry planszowe, tenis, ping-pong, zajęcia korekcyjne, rozciągające, a w tzw. międzyczasie drugie śniadanie. Następnie obiad, gry terenowe – gdzie Google Maps trzeba zastąpić kompasem i mapą – jeśli są warunki, to jeszcze łódki, kajaki. Podwieczorek, wieczorna gimnastyka i spanie. „Dzieci są mniej sprawne, mniej zmotywowane, pewnych rzeczy trzeba je uczyć od początku, ale nowymi wrażeniami i umiejętnościami nasiąkają jak gąbka” – mówi Piasecka-Pełka. U organizatorów czeka jeden telefon – dzieci, gdy chcą, mogą skontaktować się z rodzicami. „Wie pani, co jeszcze najczęściej słyszymy od dzieci podczas obozu? Zbyt mało czasu poświęcali mi rodzice, to jest forma ucieczki, żeby czuć się ważnym, potrzebnym. Taki smoczek XXI w., forma pogłaskania” – zauważa Piasecka-Pełka. „Rodzice dość często przychodzą z dzieckiem do poradni, dopiero gdy syn lub córka ma wykonać obowiązki i wyłączyć komputer, ale nie chce i staje się agresywny, albo gdy pojawiają się kłopoty z nauką i szkoła sygnalizuje problem. Wtedy okazuje się, że rodzice np. lekceważyli to, że dziecko lub nastolatek do godz. w nocy korzysta z internetu. Kilkuletnie dzieci nie wzięły sobie same tego sprzętu, ktoś im kupił” – dodaje dr Lewandowska. Nocnik z wysięgnikiem na tablet W Polsce kluczowym momentem są komunie. Wtedy większość uczniów dostaje urządzenia z dostępem do sieci. „W przedszkolu dzieci jeszcze nie mają telefonów komórkowych, chociaż mam świadomość, że w domach korzystają z tych urządzeń. Problem zaczyna się, gdy dziecko idzie do szkoły. Rodzic sam siebie chce uspokoić i daje dziecku telefon, a taka kontrola nie służy rozwojowi samodzielności dzieci. Gdzieś się w tym pogubiliśmy, staliśmy się bardzo lękowi. A dzieci, zamiast uważać, nie podnoszą głowy znad telefonu, nie znają topografii miasta” – wylicza Joanna Poselt, dyrektorka Przedszkola Galileo w Łodzi. Według Piaseckiej-Pełki zdarza się, że swoje telefony mają już dzieci pięcio-, sześcioletnie. „W samochodach w zagłówkach są ekrany, żeby dziecko mogło sobie oglądać bajkę” – mówi. Z nowości w sklepach są też dostępne wózki albo nocniki z wysięgnikiem na tablet. Według dr Lewandowskiej rodzice patrzą krótkowzrocznie: „żeby szybko uspokoić dziecko”, „żeby szybko zasnęło”, często nie myślą o daleko idących konsekwencjach. „Małe dziecko, gdy ma tylko tablet, nie ćwiczy we właściwy sposób mowy, języka, umiejętności społecznych i potem są deficyty. Poza tym rodzice często nie interesują się treściami, na które trafiają dzieci, a te treści są przerażające. Teraz modne jest oglądanie filmików tworzonych przez youtuberów, gdzie pojawia się mnóstwo wulgaryzmów, przemocy. W ten sposób narasta problem przemocy rówieśniczej. Zadajmy sobie zatem pytanie – my, dorośli: czyja to jest odpowiedzialność?” – pyta lekarka. Jak dodaje, uzależnione dzieci często powielają po prostu zachowania nierozstających się z elektroniką rodziców. Podaje nawet przykład ośmioletniej pacjentki, która opowiadała, jak rozmawia z mamą… na Messengerze, gdy obie są w domu. „To, jak syn czy córka zachowują się w internecie, jest ściśle powiązane ze stylem działania rodzica. Rodzic może być całkiem odcięty od ich świata. Może być też kontrolerem. Niektórzy myślą, że samo wprowadzenie haseł blokujących, programów monitorujących, ograniczenia czasu wystarczy. Ale jeśli chcemy, żeby dziecko się nie utopiło, to mamy dwa wyjścia: możemy wszystkie jeziora i rzeki otoczyć murami, czyli być kontrolerem, albo możemy je nauczyć pływać” – komentuje Jacek Pyżalski, kierownik polskiej części badania EU Kids Online 2018. 40 proc. biorących w nim udział nastolatków powiedziało, że w szkole nie dowiedziało się niczego o zasadach korzystania z internetu. „To nie zdobycze technologii są odpowiedzialne za zaburzenia u naszych dzieci, ale nasza postawa, osób dorosłych. Dlatego naszym niezmiennym postulatem jest wprowadzenie przy poradniach, szkołach zajęć dla rodziców, by wspierać ich umiejętności wychowawcze” – wskazuje dr Lewandowska. “ Fragment artykułu, który można znaleźć na: Wśród symptomów wskazujących na uzależnienie u dzieci i młodzieży od komputera i gier komputerowych wymienia się między innymi: Nieprzestrzeganie limitów czasu poświęcanych na gry, przez wiele godzin nie odrywają się od komputera. Korzystają z komputera do późnych godzin nocnych, nawet kosztem snu. Grając odczuwają stany euforii. Uzależnienie od Internetu, komputera czy gier komputerowych, czyli tzw. uzależnienia medialne to stosunkowo nowa forma uzależnień. Problem ten obecnie dotyka coraz to większą grupę osób i to już nie tylko dzieci i młodzież, a również osoby dorosłe. Pod wpływem szybkiego rozwoju nowoczesnych technologii, w tym Internetu nastąpiło rozwinięcie różnych zaburzeń behawioralnych. Ludzie zatracają się w rzeczywistości wirtualnej, a mnogość rozwiązań, które oferuje Internet powoduje, że większość z nas nie wyobraża sobie już życia bez komputera. Syndrom IAD (ang. Internet Addition Disorder), zwany inaczej siecioholizmem to zespół uzależnienia od Internetu, który przejawia się wielogodzinnym korzystaniem z sieci. W przypadku patologicznego używania Internetu (dotyczy to również gier komputerowych) pojawia się analogiczny mechanizm jak przy uzależnieniach od hazardu, czy alkoholu – narasta potrzeba częstszego korzystania z Internetu. Po zaprzestaniu użytkowania hipermediów, pojawiają się typowe skutki odstawienia, takie jak: rozdrażnienie, depresja, zaburzenie kontroli popędów, bezsenność, nadpobudliwość, agresja. Zdarza się, że osoba cierpiąca na IAD okłamuje swoją rodzinę i przyjaciół – zwłaszcza co do godzin spędzonych przed komputerem. Internauta zaniedbuje szereg ważnych czynności rodzinnych, społecznych, zawodowych i rekreacyjnych na rzecz codziennego, wielogodzinnego i niejednokrotnie nieprzerwanego korzystania z Internetu, mimo iż zdaje on sobie sprawę z narastania u niego trudności życiowych, problemów psychicznych oraz fizycznych. Uzależnienie od Internetu może przybierać kilka form. Najpowszechniejszą z nich jest uzależnienie od cyberseksu objawiające się ciągłym przeglądaniem stron pornograficznych (erotomania internetowa), drugą formą jest uzależnienie od kontaktów sieciowych, które przejawia się emocjonalnym zaangażowaniem w związki internetowe (socjomania internetowa). Kolejne uzależnienie dotyczy obsesyjnego uprawiania hazardu, robienia zakupów czy grania w gry online (uzależnienie od sieci internetowej). Duża część osób cierpi na uzależnienie od informacji polegające na nieustannym przeglądaniu stron WWW (uzależnienie informacyjne) oraz uzależnienie od komputera, przejawiające się tym, że dużo czasu spędza się przed włączonym komputerem, na przykład grając w są główne przyczyny uzależnienia od komputera i Internetu?Główne przyczyny powszechnego w ostatnim czasie zjawiska uzależnienia od komputera to:próba oderwania się od otaczającej rzeczywistości,niskie poczucie własnej wartości,problemy rodzinne, brak przyjaciół, problemy w pracy, szkole,nieumiejętność nawiązywania kontaktów w realnym od komputera – podobnie jak inne uzależnienia – wymaga specjalistycznej terapii, a podstawową formą leczenia, która na ogół przynosi najlepsze efekty, jest psychoterapia. W leczeniu odwykowym od komputera główny nacisk kładziony jest na zmianę sposobu korzystania z komputera i Internetu oraz znalezienie innych, alternatywnych form spędzania wolnego czasu. Jednym z etapów terapii jest trening nowych umiejętności mający na celu zapobiec nawrotom uzależnienia. Patologiczne korzystanie z sieci często prowadzi do problemów w życiu rodzinnym, zachwiania relacji międzyludzkich, a nawet całkowitego rozpadu więzi. W takich wypadkach konieczna jest terapia małżeńska i konsultacje rodzinne, które skierowane są nie tylko do osób uzależnionych, ale i współuzależnionych. Jest to forma pomocy małżeństwom i rodzinom dysfunkcyjnym mająca na celu lepsze zrozumienie się nawzajem. W naszym ośrodku leczenia uzależnień “Nowe Życie” oferujemy kompleksowe leczenie uzależnienia od Internetu i gier leczenia uzależnień od komputera i Internetu “Nowe Życie”Jako jedna z niewielu prywatnych placówek w okolicach Krakowa oferujemy profesjonalną terapię leczenia uzależnień od gier komputerowych i Internetu. Nasz ośrodek znajduje się w cichej i bezpiecznej miejscowości – Zabierzów, gdzie można odpocząć i odzyskać siły na rozpoczęcie nowego życia. Każdy z naszych pacjentów otoczony jest fachową opieką ze strony wykwalifikowanych psychoterapeutów, psychologów i lekarzy. Wszystkich borykających się z uzależnieniem zapraszamy na leczenie odwykowe od gier komputerowych i Internetu do ośrodka “Nowe Życie”. Profesjonalne leczenie odwykowe od Internetu w połączeniu z silną wolą i motywacją chorego to sposób na skuteczne zażegnanie nałogu i gwarancja powrotu do normalności. I. Uzależnienie od komputera jako zasób? – cz. I. „Bardzo często konflikty z rodzicami, a co za tym idzie – poczucie bycia niezrozumianym, brak wystarczającego wsparcia czy zaufania są tym, co w naturalny sposób popycha młode osoby do poszukiwania uznania i poczucia przynależności np. w mediach społecznościowych.” – mówi

10 OBJAWÓW UZALEŻNIENIA OD KOMPUTERA Rozdrażnienie, agresja, nadpobudliwość, problemy z utrzymywaniem relacji z innymi ludźmi. Brzmi podobnie do alkoholizmu i narkomanii, jednak to „tylko” uzależnienie od gier komputerowych. Współczesna choroba, która dotyczy już nie tylko dzieci, ale i dorosłych. Choroba cywilizacyjna XXI wieku Uzależnienie od gier komputerowych jest stosunkowo nowym zjawiskiem, które znacznie zwiększyło swój zasięg wraz z rozwojem technologii. O tym, jak poważnym i powszechnym problemem jest spędzanie wielu godzin przed telewizorem czy komputerem z padem w ręce, może świadczyć fakt, że w czerwcu 2018 roku Światowa Organizacja Zdrowia WHO wpisała uzależnienie od gier wideo i komputerowych na listę chorób psychicznych. Według definicji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób gry komputerowe stają się zaburzeniem, gdy: gracz traci kontrolę nad czasem spędzanym przy komputerze, gra staje się priorytetem i dominuje nad innymi zainteresowaniami oraz codziennymi czynnościami, gracz kontynuuje granie mimo widocznych negatywnych konsekwencji. Mowa tutaj nie o niewinnych 30 minutach z konsolą, ale nawet o 12 czy 56 (!) godzinach spędzonych przed monitorem komputera, przy jednoczesnym zaniedbaniu codziennych obowiązków, a nawet czynności fizjologicznych. Globalny problem W niechlubnym rankingu liczby osób uzależnionych od gier komputerowych przoduje USA, choć problem jest globalny i coraz częściej spotykany również w Polsce. Według badań przeprowadzonych przez CBOS w latach 2014-2015 z uzależnieniem od gier komputerowych zmagało się około dwieście tysięcy osób, czyli 0,5% polskiej populacji. Warto podkreślić fakt, że liczbę tę stanowią jedynie osoby zdiagnozowane przez specjalistów. Prawdopodobnie liczba nałogowców jest znacznie większa, gdyż dopiero od 6-7 lat mówi się w Polsce o realnym zagrożeniu, jakie niosą ze sobą gry komputerowe. AGRESJA, APATIA, ZABURZENIA LĘKOWE CO WŁAŚCIWIE SPRAWIA, ŻE WIRTUALNY ŚWIAT WYDAJE SIĘ LUDZIOM AŻ TAK ATRAKCYJNY? Powyższą kwestią zajął się Douglas A. Gentile z Iowa State Univeristy. W swojej pracy pt. „The Multiple Dimensions of Video Games Effects” udowodnił, że: Z jednej strony gry komputerowe są niejako szansą na ucieczkę przed smutną rzeczywistością – wyśmiewaniem przez kolegów i koleżanki w szkole czy stresem i nadmiarem obowiązków w pracy, dając poczucie wolności i anonimowości w wirtualnym świecie (nikt przecież nie wie, kim naprawdę jesteś!). Z drugiej strony natomiast sprawiają, że gracze zatracają się w stworzonej przez nową technologię rozrywce – nie potrafią nawiązywać kontaktów międzyludzkich, są rozdrażnieni, apatyczni, a także zmagają się z otyłością, problemami ze wzrokiem i wieloma innymi objawami. Uzależnieni potrafią tak zaangażować się w grę, że dotarcie do jej końca traktują jako śmiertelnie poważną misję i każde zachwianie ich skupienia spotyka się z niekontrolowaną i irracjonalną agresją, buntem oraz napadami gniewu. Niezaprzeczalny jest fakt, że gry wpływają na psychikę oraz wyobraźnię człowieka, dlatego też tak łatwo się od nich uzależnić. KIEDY MOŻEMY MÓWIĆ O UZALEŻNIENIU? Gra sama w sobie nie niesie ze sobą tak dotkliwych konsekwencji. Prawdziwy problem zaczyna się wówczas, gdy granie zaczyna mieć znaczący wpływ na życie osobiste gracza. Nieraz zdarza się, że uzależnieni od gier komputerowych zaniedbują swoje obowiązki, przez co mają problemy w szkole, pracy czy na studiach. 3 fazy uzależnienia – sprawdź, czy Cię to dotyczy! Proces uzależniania się od gier można podzielić na 3 fazy: Faza I – cechuje się dużą racjonalnością w wykorzystywaniu komputera – gracz doskonale potrafi zapanować nad czasem, który spędza przed monitorem. Faza II – jest określana mianem stopniowego uzależniania – gracz spędza w wirtualnym świecie coraz więcej czasu, tracąc jednocześnie inne zainteresowania. Faza III – nazywana fazą destrukcji – osoba uzależniona staje się więźniem gry komputerowej, jest to moment kulminacyjny uzależnienia; czas, który powinna poświęcić na sen, naukę i pracę, przeznacza na kolejny maraton przed komputerem. W kontekście uzależnienia od gier komputerowych coraz częściej mówi się także o uzależnieniu od komputera i Internetu. Jeśli nie możesz wytrzymać paru minut bez sięgnięcia po swój smartfon, bez przejrzenia portali społecznościowych czy wiadomości mailowych, a ponadto ciężko jest Ci się skupić na powierzonych zadaniach i obowiązkach, to warto skonsultować swoje zachowania ze specjalistą, który podpowie Ci, jak uniknąć zagrożenia związanego z uzależnieniem. Co gorsza problem ten dotyka coraz młodszych. Gra w berka, wyścigi, klasy, siedzenie na trzepaku, psikusy wywijane sąsiadom – brzmi jak wspomnienie z lat słodkiego dzieciństwa? Niestety, znane nam dotąd formy spędzania czasu odchodzą do lamusa. Zamiast przebywać na świeżym powietrzu, młodzież coraz częściej wybiera alternatywną formę rozrywki – gry komputerowe. Traktują je jako miłą odskocznię od szkolnych obowiązków oraz chwilę relaksu, która niepostrzeżenie zmienia się z kilku minut w godziny. 10 objawów uzależnienia od komputera: Nadmierna koncentracja na korzystaniu z Internetu. Brak innych pasji, zainteresowań, sposobów spędzania wolnego czasu. Problemy z częstym rozdrażnieniem, złością, agresją, zwłaszcza gdy ktoś próbuje ograniczyć osobie uzależnionej dostęp do komputera lub Internetu. Problemy z koncentracją, nadmierną sennością. Unikanie kontaktu z innymi domownikami. Pogorszenie relacji ze znajomymi. Zaniedbywanie obowiązków szkolnych, domowych i zawodowych. Zapominanie o jedzeniu posiłków, korzystaniu z toalety. Trudności z określeniem czasu, jaki został spędzony przed komputerem lub w Internecie. Kłótnie i awantury z powodu komputera stają się codziennością, podobnie jak bunt i agresja, wywoływane choćby wspomnieniem o problemie. JAK ZERWAĆ Z NAŁOGIEM? Pierwszym i najważniejszym krokiem w walce z każdym nałogiem jest samodzielne uświadomienie sobie, że problem naprawdę istnieje. Niestety, podobnie jak w przypadku innych uzależnień, rzadko zdarza się, by osoba uzależniona samodzielnie zgłosiła się po pomoc do specjalisty. Jak podkreślają psychoterapeuci, to właśnie rodzice bądź partnerzy osób uzależnionych zgłaszają się do poradni jako pierwsi, ponieważ nie potrafią znaleźć sposobu porozumienia z osobą pochłoniętą światem wirtualnym. Jeśli zauważyłeś, że bliska Ci osoba spędza coraz więcej czasu przed komputerem, ogranicza realizowane dotąd pasje na rzecz wielogodzinnej gry, przez co zaniedbuje obowiązki, przechodzi kryzys w związku lub ma trudności z utrzymywaniem kontaktu, np. z rodziną lub znajomymi, to być może powinna skorzystać z terapii. O ile w sytuacji, gdy uzależniona jest osoba dorosła, problem wydaje się nieco prostszy (możesz przecież zwrócić jej uwagę na obecny i ewidentny problem), o tyle, gdy nałogowym graczem jest dziecko, sprawa staje się nieco bardziej skomplikowana. A CO JEŚLI UZALEŻNIONE JEST DZIECKO? JAK MU POMÓC? Musisz być przygotowany na to, że Twoje dziecko może nie dostrzegać problemu i z pewnością będzie zaprzeczać, że ma on miejsce. Jednak nie pozwól zamydlić sobie oczu! Jeśli zauważyłeś zmianę w zachowaniu oraz priorytetach swojego dziecka, nie możesz go zostawić samemu sobie. Wyciągnij do niego pomocną dłoń, póki gry kompletnie nie zawładnęły jego życiem. Wspólna praca na rzecz poprawy sytuacji będzie długą i czasem niełatwą drogą, ale wartą świeczki. Bądź gotowy na kłótnie, przykre chwile, wyładowywanie na Tobie negatywnych emocji związanych z postawionym dziecku ultimatum. Jednocześnie pamiętaj, że Twoja konsekwencja, a także częste okazywanie dziecku miłości, mimo jego złego zachowania, mają naprawdę ogromne znaczenie! Dowiedz się, jakie gry lubi dziecko. W ten sposób poznasz nie tylko część jego świata, ale także przekonasz się, czy gry te nie zawierają przemocy lub treści nieodpowiednich dla dziecka w tym wieku. Porozmawiaj z nim o tym, jak brutalność i agresja w świecie wirtualnym wpływają na emocje i zachowanie ludzi. Koniecznie wyjaśnij mu, że świat wirtualny ma niewiele wspólnego z rzeczywistością. Pamiętaj, że najbardziej racjonalnym w przypadku uzależnienia podejściem będzie wprowadzenie w życie zasady „Najpierw obowiązki, a potem przyjemności”. Zdecyduj, ile czasu dziennie Twoja pociecha może przebywać przed komputerem. Nie traktuj jej oczywiście jak więźnia, ale z drugiej strony pamiętaj też o tym, że to od Ciebie jako rodzica zależy jej zdrowie psychiczne. Wybierz się z dzieckiem do sklepu i wspólnie wybierzcie grę odpowiednią dla jego wieku, niebudzącą kontrowersji – w ten sposób pokażesz mu, że jeśli podejdzie do tematu gier w sposób bardziej racjonalny, to nie będziesz miał nic przeciwko. Przebywaj więcej z dzieckiem, często bowiem zdarza się, że dzieci zatracają się w wirtualnym świecie, ponieważ nie mają żadnej innej alternatywy. Poświęć mu więcej czasu, porozmawiaj o drażniących go problemach i pokaż, że nie tylko komputer może być jego hobby. Jeśli Twoje „domowe sposoby” na poprawę sytuacji nie poskutkują, koniecznie skonsultuj się ze specjalistą z poradni psychologicznej lub skontaktuj się z ekspertami z infolinii ds. bezpieczeństwa dzieci pod numerem telefonu 800 100 100, który czynny jest od poniedziałku do piątku, w godzinach Uzyskasz tutaj pierwsze wsparcie, w kwestiach dotyczących cyberprzemocy czy zagrożeń dla dzieci płynących z nowych technologii oraz ukierunkowanie do dalszych działań. AUTOREM WPISU JEST MARTA ZIELIŃSKA, PSYCHOLOG PRACUJĄCY Z DZIEĆMI I RODZICAMI, ZAŁOŻYCIELKA POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ HARMONIA W WARSZAWIE. About Latest Posts Jestem psychodietetykiem, ciągle czerpiącym z obu dziedzin. Jedzenie pełni tak wiele funkcji psychologicznych, że nie można tych dziedzin rozdzielać przekonując do zmiany nawyków żywieniowych. Ważniejsze od liczenia kalorii jest poszukanie odpowiedzi na pytanie: dlaczego jem? Odczarowuję psychologię w kontekście diety. Wiem o czym mówię, bo sama to przerabiałam.

tcbb.

0v6f7ievt7.pages.dev/354

0v6f7ievt7.pages.dev/12

0v6f7ievt7.pages.dev/38

0v6f7ievt7.pages.dev/198

0v6f7ievt7.pages.dev/278

0v6f7ievt7.pages.dev/261

0v6f7ievt7.pages.dev/242

0v6f7ievt7.pages.dev/73

0v6f7ievt7.pages.dev/173

obóz dla uzależnionych od komputera