Wszystkim tym działaniom patronuje powołany w tym celu Instytut Świątynny w Jerozolimie. Prace te podsumowuje Werner de Boor pisząc, że świat będzie przeżywać powstanie Świątyni w Jerozolimie, „tak jak przeżywaliśmy powstanie «państwa Izrael» – wbrew wszelkim ludzkim przewidywaniom” 32.
Gibea, obecnie arabskie Tellel-Ful (Wzgórze Fasoli), została zbudowana przez króla Saula. Strome wzgórze do dziś króluje nad okolicą. Schodząc ze wzgórza i kierując się na północ, po przejściu ośmiu kilometrów, dochodzimy do Tellen-Nasbeh, dawnej Mispy, gdzie Saul otrzymał koronę królewską z rąk proroka Samuela. Idąc dalej, drogą do Nablus, docieramy do małej wioski arabskiej Beitin, czyli biblijnego Betel. W tym miejscu Jakub miał pamiętny sen, po którym nazwał to miejsce Bet-el (Dom Boży). Arka PrzymierzaPo przejściu kolejnych trzynastu kilometrów docieramy do Seilun, czyli starotestamentowego Sylo. Tutaj przez około 300 lat stała pierwsza świątynia Izraelitów, w której przechowywano Arkę Przymierza. Była to nietrwała konstrukcja drewniano-namiotowa z pali i sukna tkanego z wełny wielbłądziej. Teraz nie ma tam nic. Pustka historii zieje grozą. Jedynie zardzewiała tabliczka w języku hebrajskim informuje, że w tym miejscu znajdowało się starożytne Sylo, gdzie od czasów Jozuego do Samuela stał Namiot król Dawid zdobył Jerozolimę, sprowadził do miasta Arkę Przymierza, zamierzając zbudować dla niej wspaniałą świątynię. Plany budowy świątyni przez króla Dawida zostały zniweczone przez samego Boga, który rzekł do niego: ”Nie zbudujesz domu dla imienia mego, bo jesteś mężem wojny i rozlewałeś krew... Salomon, syn twój, on to zbuduje mój dom i moje dziedzińce...” (1 Krn 27,14). Według Księgi Kronik, Dawid na budowę świątyni przeznaczył wielkie bogactwa, zdobyte podczas licznych zwycięskich wojen. Każdy Izraelczyk zobowiązany był do złożenia ofiary na budowę i wystrój świątyni. Sama konstrukcja świątyni była drewniana, z twardego cedru libańskiego. Dziedzińce zbudowane były z dużych bloków kamiennych, a ściany z marmuru wykładane niebieskim lapisem i czarnym onyksem. Plac świątynny rozciągał się na całym wzgórzu i wynosił 100 m długości, 50 m szerokości, a wysokość wzniesionego obiektu sięgała 25 metrów. Bryła świątyni była zróżnicowana i wykorzystane zostały wszystkie naturalne urwiska i zagłębienia wzgórza. Musiała w tym czasie górować nad okolicą, bo sam szczyt góry Syjon wznosi się na wysokość 740 m PrzybytekOłtarz ofiarny zbudowano na platformie skalnej zakupionej jeszcze przez króla Dawida od Jebusejczyka Arauna. Obecnie jest to naga skała wypiętrzająca się na 1,5 metra z posadzki arabskiego Meczetu Skały. Do ołtarza prowadziła rampa, po której wciągano martwe zwierzęta ofiarne. Obok ołtarza, po prawej stronie, pracowała nieprzerwanie rzeźnia, w której dokonywano rytualnego uboju. Zwierząt nie wolno było ogłuszać, podrzynano im gardła i krew z otwartych tętnic lała się na posadzkę i dalej kamiennymi rynsztokami spływała po zboczu świątynnym do doliny Gehenny. Po lewej stronie wejścia do Przybytku stała kamienna umywalnia, gdzie kapłani dokonywali rytualnego obmycia ciała. Po obu stronach wejścia do Przybytku stały dwie odlane z brązu menory z lampami oliwnymi. Półokrągłe schody z białego marmuru prowadziły do bramy Przybytku, gdzie stała Arka Przymierza i mieszkał sam Bóg. Zasłona oddzielająca Święte Świętych utkana była ze złotych nici. Według tradycji judaistycznych, przechowywano tam laskę Mojżesza, kostur Aarona, garniec z manną i poduszkę, na której spoczywała głowa Jakuba, kiedy ów miał sen o drabinie prowadzącej do nieba. Cechą charakterystyczną Świątyni Salomona były odlane z brązu dwie kolumny Boaz i Jakin, wysokie na 12 metrów każda, strzegące wejścia do 587 roku przed Chrystusem upadło królestwo Judei. Jerozolima została zdobyta przez króla babilońskiego Nabuchodonozora II. Żydzi upokorzeni, powiązani powrozami, powędrowali do niewoli. Szli wszyscy równi w swej niedoli - kapłani, arystokracja i cały lud judejski. Przed zdobyciem Świątyni Izraelitom udało się ukryć Arkę Przymierza. Dopiero po siedemdziesięciu latach niewoli wracają do złupionego królestwa i ruin Jerozolimy. Za sprawą Nehemiasza i Ezdrasza odbudowują miasto i Świątynię, a w pierwszej kolejności ołtarz, na którym nieustannie składają ofiary dziękczynne. Później odbudowano mury miasta, pałace i domostwa. Jerozolima wraz ze swą Świątynią powróciła do dawnej przemarsz w 332 roku przed Chrystusem wojsk Aleksandra Wielkiego nie zaszkodził miastu. Jednak Aleksander, który uważał się za wcielenie boga Amona, ustawił w świątyni posąg Zeusa, czym znieważył Izraelitów. Nie złupił jednak miasta i nie ograbił Świątyni. Dokonał tego w 173 roku przed Chrystusem Antioch, król Syrii i potomek jednego z generałów Aleksandra Wielkiego, który uczynił ze Świątyni centrum swej władzy, gdzie odbywały się liczne uczty zwycięzców. Dopiero powstanie Machabeuszy w 150 roku przed Chrystusem wyzwala Jerozolimę spod pogańskiego jarzma i umacnia królestwo judejskie pod panowaniem dynastii hasmonejskiej. Ostatnim królem tej dynastii był Jan Hirkan, wielokrotnie wymieniany na kartach Biblii, któremu władzę podstępnie odebrał jego urzędnik WielkiHerod, który panował w latach 37 przed Chrystusem do 4 roku po Chrystusie, był Idumejczykiem, pochodził z plemienia Ezawa. Z tego względu nie cieszył się popularnością i uznaniem wśród Żydów, a poparcia szukał u Rzymian. Największym zaufaniem obdarzył go Marek Antoniusz. Herod, chcąc przypodobać się Żydom, odbudowywał i rozbudowywał miasto i Świątynię. Plac świątynny otoczył wewnętrznym murem obronnym. Zacienił licznymi arkadami dziedzińce i dobudował dziedziniec dla pogan. Odtąd licznie przybywający do Jerozolimy poganie mogli słuchać nauk głoszonych przez znanych nauczycieli. Do Przybytku prowadziły cztery rzędy kolumn. Świątynia olśniewała swą wspaniałością. Jej model można obejrzeć w Muzeum Historycznym Jerozolimy. W wyniku upadku dwóch powstań przeciwko Rzymowi w 70 i 135 roku po Chrystusie, Świątynia została całkowicie zburzona. Ostała się jedynie zachodnia ściana wewnętrznego muru nazywana powszechnie Ścianą ŚwiątyniaSam plac świątynny był wielokrotnie przebudowywany. W czasach bizantyjskich stał tam prawdopodobnie kościół pod wezwaniem Odnalezionego Krzyża. Teraz króluje nad Jerozolimą Meczet Skały. Państwo Izrael stać byłoby na zbudowanie trzeciej świątyni, i takie głosy coraz częściej pojawiają sie wśród wpływowych żydowskich ortodoksów. Pozostał jednak problem do rozwiązania: według świętych tradycji judejskich, Świątynia może być zbudowana jedynie na swoich starych fundamentach. W reprezentacyjnej dzielnicy Jerozolimy zbudowano olbrzymią synagogę, która stanowi namiastkę Trzeciej Świątyni. W szabat, kiedy otwierają się jej podwoje, można tam zauważyć nieliczne grupy wiernych, słuchające głoszonego Słowa Bożego. Po upadku Pierwszej Świątyni w sercach Izraelitów wezbrał żal i powstał do dziś pobrzmiewający w wielu miastach świata Lament Babiloński. Po zburzeniu Drugiej - zaiskrzyła w ich sercach nienawiść.
Muzułmanie, Żydzi oraz chrześcijanie uważają Jerozolimę położoną w sercu spalonych słońcem wzgórz Judei za Miasto Święte, jako że zgodnie z ich przekonaniem została ona wybrana przez Boga. Bardzo ważne miejsce zaś w ich sercach zajmuje Wzgórze Świątynne, noszące również nazwę Wzgórze Moria. Wznosi się ono ponad
קהילה יהודים משיחיים 16-sty Marca – Znak Końca Czasów? Dokładnie w tym dniu, który w kalendarzu rabinicznym przypada na 1-szego Nissan, Instytut Świątynny planuje organizację potężnej demonstracji w Jerozolimie, w obrębie Wzgórza Świątynnego. Impreza rozpocznie się o godzinie 12-stej w południe i potrwa aż do północy. Do kogo wystosowano zaproszenie i jakie argumenty przemawiają za słusznością planowanej demonstracji? Poniżej prezentujemy polskie tłumaczenie oryginalnego ogłoszenia umieszczonego na oficjalnej stronie internetowej Instytutu Świątynnego w Jerozolimie, 16-sty marca 2010 – Międzynarodowy Dzień Pobudzania Świadomości nt. Wzgórza Świątynnego. Organizacje biorące udział w pierwszym, rokrocznym Międzynarodowym Dniu Pobudzania Świadomości nt. Wzgórza Świątynnego: Z Izraela: Instytut Świątynny, Organizacja Na Rzecz Odnowienia Świątyni (ORT), Women in Green, Matot Arim, Manhigut Yehudit, The Nascent Sanhedrin, Fundacja Dziedzictwa Narodowego Wzgórza Świątynnego, Organizacja Praw Człowieka na Wzgórzu Świątynnym, Radio Free Nachlaot, El Har Hashem – Biuro Adwokackie Wzgórza Świątynnego, Israel National Radio Międzynarodowe: Światowy Komitet dla Ziemi Izraela (WCLI), Jewish Activists Network, Bnai Elim, All4Israel, Amerykanie dla Bezpiecznego Izraela (AFSI) Czy Jesteś Świadom Tego Że: Wzgórze Świątynne jest najświętszym miejscem świata; pomimo tego Żydzi oraz wszyscy nie wyznający Islamu, zostali pozbawieni prawa modlenia się tam w grupach, a nawet indywidualnie; odmowa tych praw jest połączona z ciągłym poniżaniem, i brakiem otrzymania możliwości wyrażania jakichkolwiek religijnych sentymentów na terenie Wzgórza Świątynnego. - Tylko Żydzi są zmuszeni do długiego oczekiwania, zanim zostanie im udzielone pozwolenie na poddanie się rewizji przez funkcjonariuszy ochrony. - Tylko Żydzi są zmuszeni do wylegitymowania się przed funkcjonariuszami policji. - Tylko Żydzi są śledzeni i niepokojeni przez izraelską policję oraz muzułmańskich ochroniarzy ‘Łakf’ w czasie pobytu na Wzgórzu. - Tylko Żydzi są aresztowani za przestępstwa takie jak modlitwa, zamykanie oczu, pochylanie się oraz śpiewanie. - Premier Izraela nie wciągnął Wzgórza Świątynnego do swojego ‘Planu Dziedzictwa Narodowego’, pośród wielu innych miejsc o znaczeniu historycznym, kulturalnym i religijnym dla narodu żydowskiego, i w związku z tym nie otrzymał środków budżetowych na renowację, utrzymanie i upiększenie tego historycznego miejsca. Wzgórze zostało pozostawione całkowicie w rękach Muzułmańskiego Zarządu i jest używane przez Muzułmanów do kultywowania następujących świętokradczych praktyk: - Nielegalne wykopy powodujące zniszczenie dowodów archeologicznych wskazujących na położenie Świątyni w tym miejscu oraz historyczną, żydowską obecność na Wzgórzu. - Niekończące się podburzanie przeciwko Państwu Izrael i Narodowi, wychodzące z wnętrza Meczetu. - Fizyczne ataki na Żydów na terenie Wzgórza oraz pod Wzgórzem, przy Ścianie Płaczu. Pierwszy Międzynarodowy Dzień Pobudzania Świadomości nt. Wzgórza Świątynnego: 16-sty Marca, Rosz Chodesz Nissan W odpowiedzi na powyższe, wzywamy wszystkie grupy do zjednoczenia się aby rozpocząć walkę z tą wciąż trwającą parodią. Wzywamy do obchodów dnia nazwanego ‘Międzynarodowym Dniem Pobudzania Świadomości nt. Wzgórza Świątynnego’. Nie próbujemy się czarować i jesteśmy w pełni świadomi, że długa walka jest wciąż przed nami, ale pomimo tego, musimy rozpocząć naszą pracę. Musimy na nowo sprowadzić Wzgórze Świątynne do wnętrza naszych serc i umysłów, i rozpocząć przywracanie mu jego dawnej chwały. Tak, to będzie długa i trudna droga, tak samo jak nasz powrót na Syjon po 2,000 lat wygnania. Nasi rodzice, dziadkowie i pradziadkowie mieli swoją misję, i my także mamy swoją. - Wzywamy Żydów do przybycia pod Bramę Mugrabi na Wzgórzu Świątynnym, w dniu 16-stego Marca, po zanurzeniu się w koszernej mykwie, zgodnie z Prawem Tory, aby godnie wejść na Wzgórze Świątynne. Prosimy abyście przybyli pod bramę nie później niż o 7:15 rano i prosimy, abyście nie zakładali na nogi skórzanych butów, zgodnie z Prawem Tory. Będzie dostępny przewodnik o godzinie 6:15 rano na placu Rova, który poprowadzi mężczyzn do Szuwu Banim Mikweh na starym mieście. Proszę przybądźcie na czas. Ludzie z pozostałych narodów są również zaproszeni i zachęceni do przyłączenia się do nas. - Wzywamy Żydów i Ludzi z pozostałych narodów na świecie, aby apelowali w tej sprawie do Premiera Izraela – telefonicznie, faxem albo przez e-mail. - Wzywamy Żydów i Ludzi z pozostałych narodów na świecie aby upamiętnili dzień 16-sty Marca, Rosz Chodesz Nisan, solidaryzując się ze Wzgórzem Świątynnym i proroczą wizją ‘domu modlitwy dla wszystkich narodów’. - Wzywamy Żydów i Ludzi z pozostałych narodów na świecie aby upamiętnili dzień 16-sty Marca, Rosz Chodesz Nisan, poprzez zgromadzenie się na modlitwie i dyskusji, dzieląc się tym słowem ze wszystkimi i pobudzając świadomość na temat niesprawiedliwości mającej miejsce na Wzgórzu Świątynnym. Sugerujemy prowadzenie modlitw przed Izraelskimi Konsulatami i Ambasadami. Dlaczego wybraliśmy Rosz Chodesz Nissan, pierwszy dzień miesiąca Nissan jako Międzynarodowy Dzień Pobudzania Świadomości nt. Wzgórza Świątynnego? - Ten dzień jest rocznicą poświęcenia Świątyni. - Ten dzień jest pierwszym dniem rozpoczęcia świętej posługi w Świątyni. - Ten dzień jest dniem, w którym ogień z Nieba spadł na ołtarz, i pierwszym dniem, w którym Szechina, Boska Obecność, zstąpiła do Świątyni. - Nissan jest miesiącem odkupienia, miesiącem w którym nasi praojcowie zostali wykupieni z egipskiej niewoli. Ale ten miesiąc nie jest nazwany tak tylko z powodu nadchodzącego Święta Pesach i przejścia naszych przodków z niewoli do wolności. Tradycja uczy nas, że także w przyszłości nastąpi wielkie i ostateczne odkupienie w miesiącu Nissan. Wykonajmy swoją część aby przyczynić się do urzeczywistnienia tego dzieła! (KONIEC CYTATU)Cel wydaje się być szczytny i szlachetny, a jednak nie wszyscy Żydzi podzielają entuzjazm związany z budową Trzeciej Świątyni. Ultra-Ortodoksyjna społeczność żydowska jest zdania, że tylko Mesjasz ma prawo rozpocząć budowę Trzeciej Świątyni, dlatego nie ‘kiwną nawet jednym palcem’ dopóki nie pojawi się Mesjasz. Dlaczego wierzą w ten sposób? „Zgodnie z pismami Rambama (Mosze Ben Majmon), w jego pracy zatytułowanej: Prawa nt. Wybranego Domu (rozdział 1, §1), Żydzi otrzymali przykazanie wybudowania Domu dla Boga. Rambam umieszcza to przykazanie pośród 613-stu Przykazań Tory, zaznaczając wprawdzie, iż obowiązuje ono tylko w przypadku braku fizycznej Świątyni. Rambam opiera się w tym przypadku na słowach zanotowanych w księdze Szemot, gdzie napisano: ‘I wystawią mi Świątynię, abym zamieszkał pośród nich.’ [25:8] Według Rambama, naród żydowski jest zobowiązany postawić Świątynię, używając do tego celu wszelkich dostępnych sił i środków oraz wykorzystując taką ilość czasu, jaka będzie potrzebna do zakończenia budowy. Kontynuując ten temat, w dziele zatytułowanym: Prawa Królów (rozdział 11, §4), Rambam oświadcza, że tylko Mesjasz – ziemski, żydowski król – rozpocznie budowę Trzeciej Świątyni. Rambam dodaje w tym miejscu, że jedynym dowodem tożsamości Mesjasza będzie wybudowana przez niego Świątynia. Rambam pisze: ‘On będzie tym, który wybuduje Świątynię.’” [Źródło: ; Tłumaczenie własne z języka angielskiego] Również rząd Izraela obawia się niezadowolenia ze strony muzułmańskiego świata. Dlatego właśnie w informacji na temat stowarzyszeń biorących udział w proteście nie wymieniono żadnej oficjalnej organizacji rządowej. Również członkowie rządu Izraela nie pojawią się w tym dniu aby poprzeć demonstrację. Wielu Chrześcijan natomiast sygnalizuje swoje poparcie i chęć przyłączenia się nie tylko do zaplanowanej pikiety, ale przede wszystkim do prac przy wznoszeniu Świątyni. Żydzi zaangażowani w projekt Trzeciej Świątyni doskonale zdają sobie z tego sprawę. Dlaczego zatem Instytut Świątynny nie nazwał w tym miejscu rzeczy po imieniu? Dlaczego nie napisano wyraźnie, że apel jest skierowany również do tych spośród Chrześcijan, którzy deklarują swoje aktywne poparcie? Nigdzie w tekście tego ogłoszenia autorzy nie używają słowa ‘Chrześcijanie’, nazywając ich raczej tymi, którzy nie wyznają Islamu (all non-Moslems) oraz ludźmi z pozostałych narodów (Gentiles). Dlaczego? Nie oszukujmy się. Pracownicy Instytutu Świątynnego nie zamierzają zniechęcić do siebie reszty żydowskiego świata poprzez faworyzowanie Chrześcijan, bez względu na ich stopień poparcia dla radykalnego syjonizmu. Wbrew przejawianym, złudnym marzeniom, Chrześcijanie nie otrzymają szczególnych przywilejów w tym względzie, chociaż przyłożą rękę do budowy Świątyni. Instytut Świątynny potrzebuje wprawdzie materialnej pomocy Chrześcijańskich Syjonistów, jednak na tym obopólna symbioza się kończy, albowiem Chrześcijanie w oczach Żydów pozostaną nadal naśladowcami fałszywego Mesjasza i póki co, nic nie jest w stanie zmienić tego obrazu. Dlatego jeśli Trzecia Świątynia zostanie wybudowana, żaden Chrześcijanin nie będzie miał prawa przekroczyć jej progów. Nie łudźmy się czytając słowa proroctwa z Księgi Izajasza 56:7 cytowane w powyższym apelu, ponieważ czas ten jeszcze nie nastał. Jeżeli natomiast Chrześcijanie będą pragnęli wyprzedzić przyszłe wydarzenia i wypełnić to proroctwo w teraźniejszym okresie, będą musieli się wyprzeć swej wiary w Jezusa i przyjąć konwersję na Judaizm, gdyż tylko pod tym warunkiem uzyskają pełny dostęp do uczestnictwa w rytuale Świątynnym. I chociaż teraz pracownicy Instytutu Świątynnego potrzebują poparcia ze strony Chrześcijan, to jednak w momencie odbudowy Świątyni – jeśli ten moment rzeczywiście nastąpi – starożytna tabliczka powróci na swoje miejsce: Napis w języku greckim ostrzega:„Żaden obcy nie ma wstępu poza balustradę oraz plac świątynny. Ktokolwiek zostanie na tym przyłapany, sam będzie winny swojej śmierci, którą poniesie.” Artykuł Przygotował: Bartek Świerczek שלום חברים Szalom Przyjaciele!
Ze względu na swoje położenie i znaczenie Sadzawka Siloe została odnowiona i rozbudowana około 2000 lat temu, pod koniec okresu Drugiej Świątyni. Uważa się, że w tym czasie sadzawka była używana jako miejsce do rytualnej kąpieli („mykwa”) przez miliony pielgrzymów, którzy gromadzili się w sadzawce Siloe, zanim udali się
Wzgórze Świątynne ( hebr. הַר הַבַּיִת Har ha-Bajit; arab. الحرم الشريف Al-Haram asz-Szarif) – jeden z największych obszarów sakralnych na świecie, znajdujący się we Wschodniej Jerozolimie. W starożytności na jego terenie znajdowała się Świątynia Jerozolimska, najświętsze miejsce judaizmu.
Nie wolno zapominać o tym, jak pomocna w życiu jest modlitwa i wiara. "Największy z cudów" "Największy z cudów" to meksykański film animowany z 2011 roku. Reżyserem filmu jest Bruce M. Morris, zaangażowany w takie hity jak: "Pocahontas" czy "Herkules". Producent w 2009 r. był nominowany do Oscara za film "Księżniczka i żaba".
tiwe. 0v6f7ievt7.pages.dev/2900v6f7ievt7.pages.dev/230v6f7ievt7.pages.dev/1950v6f7ievt7.pages.dev/540v6f7ievt7.pages.dev/1740v6f7ievt7.pages.dev/3050v6f7ievt7.pages.dev/90v6f7ievt7.pages.dev/730v6f7ievt7.pages.dev/230
budowa trzeciej świątyni w jerozolimie
