Czy jest coś bardziej niemodnego i w ogóle tragicznego niż wieczory karaoke? Nie, oczywiście, że nie ma. Ale uczestnicy rzeczonych wieczorów uważają inaczej. I okrutna ich czasem kara za to spotyka. Wydawałoby się, że karaoke, które w Polsce pojawiło się jakoś na przełomie wieków, jest już passe. Ale nic z tych rzeczy. Karaoke, a konkretnie komputer z podkładami, kolorowy kaseton świetlny dla dodania magii chwili oraz klaser ze zmiętymi już, potłuszczonymi od tostów z serem, szynką i keczupem – niezmiennie afirmowanej przekąski pubowej – listami piosenek, niczym niegdyś obwoźne kino, triumfalnie wędruje od baru do baru, od eventu do eventu, od wsi do wsi. Ów nieodłączny element pejzażu wyjazdów integracyjnych (najprostsza droga, by stracić autorytet u podwładnych), wakacyjnych animacji („a piosenkę o pszczółce Mai zaśpiewa nam teraz wesoła bydgoska rodzinka Bąków!”), wesel i poprawin (tak, tak!) oraz tak zwanych wypadów na piwo, zdaje się nie tracić na atrakcyjności. To jedna z tych mód, które na złość sławnej maksymie Yvesa Saint-Laurenta (lub Coco Chanel; badacze nie są tu zgodni) wcale nie przemijają – choć zrobiłyby nam tym sporą przysługę – a stylu, jak się zdaje, nie miały nigdy. No bo cóż stylowego jest w przeraźliwym zawodzeniu: „Chcesz rozbić taflę szkła, a ona się uginaaaa” z repertuaru odżałowanego i zastąpionego musicalu „Metro”? Nic. A song ów stał się prawdziwym karaokowym szlagierem. Przy czym umówmy się: przeraźliwe zawodzenie wcale nie jest największą zmorą karaoke. Tych, którzy chcą sobie pofałszować i rozerwać się kosztem nerwów osób postronnych, można jeszcze wytrzymać. Zresztą: sami tak znowuż lepiej nie śpiewamy. Gorzej z tymi, którzy wraz z fałszowaniem mają poczucie misji. Na ogół wyedukowania muzycznego współfałszujących. Na każdym wieczorze karaoke znajdzie się jedna taka osoba, która zamiast Bajmu, „Metra”, czy Wodeckiego (polskie piosenki współczesne nie mają jakoś u karaokowiczów brania), wybierze coś Bjork, czy Red Hot Chilli Peppers. Nic by nie było w tym złego, gdyby choć raz któryś z występujących, przy fragmencie Portishead „’Cos nobody loves me, it’s true, not like you do” sam sobie zdał sprawę, że wpadanie w psychotyczny dygot między kontuarem z podróbki lastryko a kolejką do jedynego kibla w pubie nie jest najfortunniejszym pomysłem. Najgorzej jednak, i tu dochodzimy do trzeciej, największej grupy entuzjastów karaoke, ma się sprawa z tymi, którzy śpiewać całkiem umieją. Kilka perfekcyjnie opanowanych numerów, na przykład „Aicha”, „Simply the Best” i „Jeszcze się tam żagiel bieli” i dawaj, w Polskę pubową tournée odbywać, piwa i breloczki firmowe „Tyskie” w konkursach na najładniejsze wykonanie wygrywać i popisywać się przed publicznością. Wieczór w lokalu przypomina wówczas udział w nagraniu „Jaka to melodia”, którego prezenter swoją drogą był, jako aktor, we wspomniane „Metro” całkiem poważnie zamieszany. Oczywiście, najprościej nie chodzić na karaoke i się nie denerwować. Niestety, niczym ośmiornica oplątała swoimi mackami już chyba wszystkie bary w kraju i nie trafić nań nie sposób, a na siedzenie po domach żal nam jeszcze chęci i urody. Choć z drugiej strony: czy ja wiem? Tak jest jakoś ten świat skonstruowany, że wszelkie popisy prędzej, czy później zostaną pokarane. Onegdaj w pewnym klubie w wieczorze karaoke brały udział drag queenki (dla zacofanych: panowie przebrani za panie; na ogół dla zabawy, czasem dla dreszczyku). Brawa rzęsiły, emocje sięgały kresu, publiczność szalała, od podskoków aż podest trzeszczał, gdy nagle – a działo się to przy numerze Madonny „Hung Up”, co widziałem na własne oczy – królowej karaoke, rozentuzjazmowanej drag queen Lady Conchicie z dolnej części nieumiejętnie założonego body wypadło (hm, raczej wysunęło się bezwstydnie) to, co biedna Conchita miała (miał) najświętszego. O Boże!
Aby zapoznać się bardziej z twórczością pani Alicji Majewskiej polecam jej płytę The Best of z 1994 roku, którą o dziwno można kupić! Alicja Majewska „Jeszcze się tam żagiel bieli – The best of” PNCD 257 , CD 1994 rok. 1.Jeszcze się tam żagiel bieli 2. Nasze pierwsze słowa 3. Być kobietą 4. Pan ciut niemodny 5. Wielki
Tytuł: Jeszcze się tam żagiel bieli - The Best Of... Wykonawca: Alicja Majewska Nośnik: CD Dystrybutor: Polskie Nagrania , 1994 EAN|BARCODE: 5907783424564 Największe przeboje Alicji Majewskiej, Być kobietą, Wielki targ, Podróżą każda miłość jest, Odkryjemy miłość nieznaną (18 przebojów) TRACKLISTA : 1. Jeszcze się tam żagiel bieli 2. Nasze pierwsze słowa 3. Być kobietą 4. Pan ciut niemodny 5. Wielki targ 6. Tam gdzie nie trzeba drżeć 7. W miłości słowa nic nie znaczą 8. Marsz samotnych kobiet 9. To z miłości 10. Winogrona późnym latem 11. Mały dworzec w deszczu 12. Podróżą każda miłość jest 13. Śpij mój błędny rycerzu 14. The Shadow Of Your Smile 15. Sunrise, Sunset 16. Smutne dowidzenia 17. Odkryjemy miłość nieznaną 18. Piosenki, z których się żyje [Kod produktu: KeVJuGrsTAHnTwxr6oL9zub4k4LEAVQH4whNregJoKJtc1y6VFMOPhj/FhWD4MBkhL3/uAr8SKoS/ps/eOH8Lc0yhXwU6qeQa+mMm5bCzpfdXzwASWKid7S3vTYJG5PP/Hlhs3afxxo=]
Tekst piosenki i chwyty na gitarę. Bądź gotowy dziś do drogi, drogi, którą dobrze znam, bądź gotowy, poprowadzę cię tam. Weź podróżny, stary worek i butelki Coli dwie, jutro, lub we wtorek wezmę cię. Bądź gotowy dziś do drogi, nie znasz chwili, nie znasz dnia, bądź gotowy, zaprowadzę cię tam. Weź podróżny, stary worek i
numer podkładu: 4621 Alicja Majewska OpisALICJA MAJEWSKA, to piosenkarka, której 'nadwornym kompozytorem' jest Włodzimierz Korcz. Tenże zaś 'popełnia' najczęściej kompozycje, które w swoim przebiegu często rozpoczynają się nader delikatnie, by zakończyć dość mocną kulminacją. Ale JAKI PIĘKNY ŚWIAT, którą dziś prezentujemy, to rzadkość u Pana Korcza, jeżeli chodzi o klimat reggae. Dlatego specjalnie polecamy! Tylko patrzeć - zjawi się miłość i otworzy mi ramiona: kopę lat! Będzie jawą to, co się śniło, jaki piękny świat, jaki piękny świat... Fragment tekstu:JAKI PIĘKNY ŚWIAT - Alicja Majewska (Muz.: Włodzimierz Korcz, sł.: Wojciech Kejne) Tete dygy geka, łaram łekeram tete dygy geka, łaram łekeram Gdy wiatr, gęstniejąc od woni, lipowe pieści aleje, przystaje dusza w codziennej pogoni, nagle pięknieje, pięknieje. Dziecięce światem olśnienia przeżywa w dawnym zachwycie, bo przyszło lato i w słońca promieniach wszystko w poezję się zmienia, nabiera znaczenia, przywraca apetyt na życie! Niepotrzebny budzik niko...
7o1YJR. 0v6f7ievt7.pages.dev/3010v6f7ievt7.pages.dev/1510v6f7ievt7.pages.dev/1230v6f7ievt7.pages.dev/2130v6f7ievt7.pages.dev/2620v6f7ievt7.pages.dev/3160v6f7ievt7.pages.dev/3540v6f7ievt7.pages.dev/3250v6f7ievt7.pages.dev/328
jeszcze się tam żagiel bieli karaoke
